لطفا آدم حسابی مسیج و لایک کنه :)

آدم‌ها را می شود از روی عکس پروفایل شان شناخت؟ به همان اندازه که در عکسهای پروفایلی شان می خندند خوشحالند؟ به همان اندازه که استوری های گلایه‌ آمیز و غم انگیز میگذارند دل خور یا اندوهگین هستند؟ گمان نمی کنم‌... انسان‌ها هیچوقت صد در صد آنچه که نشان می دهند نیستند نه صد در صد غمگین و نه صد در صد شاد . این صفحات کوچک اجتماعی این جزیره های مجازی که در عین واقعی بودن شان، خیالی اند ‌. این پلتفرم هایی که اگر یک صبح در آن هک شوی و حسابت را از دست بدهی ممکن ست تا شب آنهایی که میشناختنت از یاد ببرند تورا .. این جزیره های کوچک و خیالی تنهایی،نتوانسته است ما را نجات دهد . ما پشت پروفایل هایمان میخندیم تا دندان های سفید و ردیف مان در عکسها بدرخشد در حالی که دلمان مالامال غصه ست .. ما حتی در همین جزیره های خودساخته ی مجازی هم آبرو داری می کنیم و به ضرب سیلی گونه های لمس نشدنی مان را پشت عکسها سرخ نگاه می داریم . گاهی تصور می‌کنم با تمام شلوغی این جهان خودساخته،ما در آن بسیار تنهاییمان آنقدر که تا فرسنگها فاصله ی پیرامون مان هیچ صدایی به گوش نمی رسد . سکوت مطلقی که هرگز ما را نجات نمی دهد . و چه کسی می داند در این گوشه های دنج خودساخته ی ما،بر ما چه می گذرد.