ما زنها از زمانی که دختر بچه هستیم رویای یه عشق رومانتیک رو بارها تصور میکنیم. بزرگتر که میشیم اگر خوش شانس باشیم توی جوانی عاشق میشیم و بعد از دستش میدیم حالا یا بخاطر بی تجربگی یا کور شدن از عشق. بعدها که یاد اون خاطرات میافتیم میترسیم حتی رویا بافی کنیم. ولی میدونی چیه عاشق شدن تو سن الان خیلی قویتر ومحکمتر البته اگه از زندگی تجربه کسب کرده باشیم و بدونیم چقدر دوست داشتن و دوست داشته شدن راحته وقتی طرف مقابلمون رو همانجوری که هست بپزیریم وسعی نکنیم عوضش کنیم. چون هیچ کس رو نمیشه عوض کرد مخصوصا توی سن ما. ولی یادمان باشه اون کودک درونمون هنوز دوست داره هیجان عشق و تجربه کنه. تازه توی این سن میفهمیم که دوست داشتن و دوست داشته شدن چقدر با ارزشه. اگه دوست داری دیده بشی و دنبال یه دوست خوبی ٫ من پایه هستم. فقط کافیه خود واقعیت باشی .