همی گفت هر کس به آواز رخش.. که ای بوم ایران تویی تکیه گه .... چو دشمن نهد پای در مرز ما ... ز خاکش بر آید خروش خدا .. درایران پرسونالی نشستم با بخار .. مرامم پر ز شوخیو نیکیو پاس نگار.. تو ای یار من گوی فاز تو چیست ... که خود برقکارم همی تا به زیست.. چنان گر بخواهی شویم وارد به گپ ... بنه ات ساین را به اول ز چپ ... تو ای دوست من مشو پرت ز حال ... به اول بنه همان نام پروفایل... آلون..... سینگل ... هیچ کس همراه نیست.... " دیگه ببخشید پسرا با پودر پنکک یا میکاپ ،، آشنایی ندارند همینجوری اومدیم جلو دوربین با خط و خشمون " با ظاهر و باطن مثل بعضیا با این چهار قلم نمیریم تو فاز نامعلوم " لطفا انقدر آشنایی رو پیچیده نکنید ایرانیا تنها ترین مردم دنیان آرزو میکنم شیرین ترین آشنایی هارو برا همه زندگی قدر همین ثانیه هاست