هیچکسی کامل نیست، منهم همینطور...

نوشتن درباره خود کار سختیه واقعیت اینه که هیچکسی کامل نیست همه ما نصفه نیمه و ناقصیم و همه خودخواه و منفعت طلب من کتاب خوندن و پادکست شنیدن رو دوست دارم و دلم میخواد درباره تجربیات و مطالعات یک شخص بیشتر باهاش حرف بزنم تا صرفا رفع نیازهای اولیه اش که البته اونها هم مهمند. دوره مجردی خوب و ارزشمندی دارم و نمیخوام با یه رابطه کوتاه و سطحی خرابش کنم بنابراین ترجیحم همیشه این بوده که وارد رابطه نشدن بهتر از انتخاب یه شخص اشتباهه. اما از اونطرف اگه شخص مناسب رو پیدا کردی که ارزشش رو داشت و اونهم ارزش تو رو فهمید، باید بهش زمان داد و در این راستا سعی میکنم آدم صبورتری باشم بنابراین با آدمهای عجول به جایی نخواهیم رسید. راستی،به تماس تصویری علاقه ای ندارم و از واتساپ هم استفاده نمیکنم و بنظرم هیچ چیزی جای ملاقات حضوری رو نمیگیره و اگه امکانش نبود شاید بهتر باشه یا شروع نکرد یا تا زمان امکانش صبر داشت. پ ن:ظاهرا از داخل ایران نمیشه اینجا پیام داد ولی سوالی برام پیش اومده: آقایونی که امکان پیام دادن دارید اگه نمیخواهید گفتگویی رو شروع کنید پس برای چی لایک می کنید؟!